199 - İy kamu derd ehli gelün derd benem ü dermân benem

Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün

1 İy kamu derd ehli gelün derd benem ü dermân benem
Kâfirdeki küfr-i nihân mü'mindeki îmân benem

2 ‘Âlemde fitneyi kodum Mansûr'ı kül itdi odum
Dilinde Ene'l-Hak didüm boynındagı urgan benem

3 Yûsuf'daki hüsn ü cemâl Ya'kûb'daki hüzn ü melâl
Gâh bedr olam gâhî hilâl gökde mâh-ı tâbân benem

4 Nemrûd'daki sûret kılan İbrâhîm'i oda atan
Bir kılını yandurmayan od u kül ü reyhân benem

5 Yûnus bu cismüm adıdur cisim anun bünyâdıdur
Adum eger sorarısan bilgil câna cânân benem

Günümüz Türkçesi

1. Ey bütün dert ehli, gelin, dert benim ve derman benim. Kâfirdeki gizli küfür, mümindeki iman benim.

2. Âlemde fitneyi çıkardım, ateşim Mansur'u kül etti. Dilinde Ene'l-Hak (= Ben Hakk'ım) dedim, boynundaki urgan benim.

3. Yusuf'taki güzellik, Yakub'daki hüzün... Bazen dolunay bazen yeniay olayım, gökte parlayan ay benim.

4. Nemrut'ta görünen, İbrahim'i ateşe atan, bir kılını yandırmayan; ateş, kül ve reyhan benim.

5. Yunus bu cismimin adıdır, cisim onun binasıdır. Eğer adımı sorarsan, bil ki canın cananı benim.