011 - Ol kişinün yokdur yâri iş bu cihân zindân ana

Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün

1 Ol kişinün yokdur yâri iş bu cihân zindân ana

Dimesün kim ben şâdıyam ya şâdılık kandan ana

2 Şeddâd yapdı Uçmagını girmedin aldı cânını

Bir dem amân virdürmedi yidi iklîm dutan ana

3 Dimesün kim müselmânam Çalap emrine fermânam

Dutmazısa Hak sözini fâyide yok dînden ana

4 Eyitmesün çogaç togar etüm-tenüm üşütmeye

Çün vücûdun delük degül şu'le irmez günden ana

5 Er tonını giyübeni togru yola gelmezise

Çıkarsun ol tonı yohsa noksân irer tondan ana

6 Ol kişi kim sagır durur söyleme Hak sözin ana

Ger dirisen zâyi‘ olur nasîb yokdur sözden ana

7 Ol kişi kim yol eridür garîb gönüller yâridür

Bir söz diyem tutarısa yigdür şeker baldan ana

8 Yûnus senün kulun durur bellü bilürsin sen anı

Ko söyleyenler söylesin ne yapışur dilden ana

1. O kişinin dostu yoksa, bu dünya ona zindandır,

Demesin ki ben mutluyum; mutluluk ona neredendir?

2. Şeddad yaptı cennetini, ama giremeden canını aldı,

O yedi iklimi tutan [Yüce Tanrı], ona bir an bile aman vermedi.

3. Demesin ki Müslümanım, Tanrı emrine bağlıyım,

Hak sözünü tutmazsa, dinin ona faydası yoktur.

4. Demesin ki kalın giysi giyerim, etimi bedenimi üşütmem,

Bedenin delik olmadığı için güneşin ışığı ona ulaşmaz.

5. Erkeklik hırkasını giyip doğru yola gelmezse,

Çıkarsın o hırkayı; yoksa eksiklik gelir hırkadan ona.

6. Sağır gibi olan kişiye Hak sözünü söyleme,

Söz söylersen boşa gider, nasibi yoktur sözden ona.

7. O kişi ki yol adamıdır, garip gönüllerin dostudur,

Bir söz diyeyim, o söze uyarsa, ona şeker baldan daha tatlıdır.

8. Yunus, senin kulundur, sen onu [Yunus'u] aşikâr bilirsin,

Bırak konuşanlar konuşsun, dilden ona ne zarar gelir?

Yunus Divanı