092 - İy dost senün ‘ışkun odı cigerüm pâre baş kılur

1 İy dost senün ‘ışkun odı cigerüm pâre baş kılur
‘Işkundan yanar yüregüm yandugum bana hoş gelür

2 ‘Işkun odına yandugum aglamak oldı güldügüm
Dost sana zâri kıldugum münkirlere savaş gelür

3 Söylerisem sözüm savaş söylemezsem cigerüm baş
Cihân tolu durur kallâş her birinden bir taş gelür

4 Gör niçe taşlar atılur dost içün başlar tutılur
Gelür gönüle batılur hâlünüze hâldaş gelür

5 Bizüm hâlümüzden bilen, kimdür ‘ışka münkir olan
Bizüm sevdügümüz Hak'dur bu halka göz ü kaş gelür

6 Niçe selâtînler zebûn olur bu ‘ışkun elinden
Her kim bu yola düşerse ol bu yola yavaş gelür

7 Erenler buna kalmadı vardı yolına turmadı
Hakk'ı girçek sevenlere cümle ‘âlem kardaş gelür

8 Miskîn Yûnus bil sözüni dosta açup şol gözüni
Kangı burcdan bakarısan ol sultâna güneş gelür

Günümüz Türkçesi

1. Ey dost, senin aşkının ateşi ciğerimi parçalar, yaralar.

Aşkından yanar yüreğim, yanmam bana hoş gelir.

2. Aşkının ateşiyle yanışım, ağlamak oldu gülüşüm.

Ey dost, sana yalvarışım inkârcılara savaş gibi gelir.

3. Söylesem sözüm savaş olur, söylemesem ciğerim yara...

Dünya nankörlerle doludur, her birinden bir taş gelir.

4. Bak, nice taşlar atılır, dost yolunda başlar feda edilir.

Gelir gönlüme saplanır, hâlinize dost olan yoldaş gelir.

5. Bizim hâlimizi kim anlar, aşka inkâr edenler kimdir?

Bizim sevdiğimiz Hak’tır, bu halka göz ve kaş gibi görünür.

6. Nice sultanlar bile bu aşkın elinde zebun olur.

Bu yola kim düşerse, o bu yola yavaş gelir[?].

7. Erenler bu yolda kalmadı, durmayıp yollarına devam ettiler.

Hakk’ı gerçekten sevenlere, bütün âlem kardeş gelir.

8. Miskin Yunus, şu gözünü dosta açıp sözünü bil.

Hangi burçtan bakarsan bak, o sultana güneş gibi görünür.