137 - Dünyeye gelen kişiler yola bile gelmek gerek

Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün

1 Dünyeye gelen kişiler yola bile gelmek gerek
Ölümini anubanı dün ü gün aglamak gerek

2 Bu dünye kahır evidür hem bâkî degül fânîdür
Aldanuban kalma buna tîz tevbeye gelmek gerek

3 Ne durur dünye çoklıgı eşkere durur yoklıgı
Varlık sarâyın hakîkat âhireti bilmek gerek

4 Gel imdi tur bu fânîden mahrûm kalmadın bâkîden
Tâ‘at kılup bu dünyeden kullar nasîb almak gerek

5 Korkarısan sen Tamu'dan (gel) alçak olgıl kamudan
Ol güni ince köpriden (bil) kamular geçmek gerek

6 Geçüp gitmek dilerisen yâ düşmeyeyin dirisen
Şol kazandugun mâlunı Tanrı'yıçün virmek gerek

7 Kazandugunı virüben yoksulları hoş görüben
Hak hazretine varuban oddan o kurtulmak gerek

8 Kur'ân eydür ki vattakû gine eydür ki tezra‘û
Kâhil olup oturmagıl tîz tevbeye gelmek gerek

9 Yûnus'un sözi şi‘irden ammâ aslı(dur) kitâbdan
Hadîsile dinene key (bilgil) sâdık olmak gerek