147 - İy su kandan gelürsin vatanun kanda senün

1 İy su kandan gelürsin vatanun kanda senün
Kanda çukur bulursan yatagun anda senün

2 Sen yüceden çıkarsın alçak yire akarsın
Gönül Hakk'a dutarsın alçak gönlün var senün

3 Seni bulut götürür ‘âlemlere yitürür
Dürlü çiçek bitürür hoş üstâdun var senün

4 Agaçlara varursın köklerinden girürsin
Dunı sıra yürürsin uzun elün var senün

5 Kandayısa yaş-kurı hîç sensüz olmaz biri
Ne ölüsin ne diri hîç tenün yokdur senün

6 Kimün denize gider kimün tütüni tüter
İsmün disen ne durur hoş bâzârun var senün

7 Akup deniz olursın tagılup toz olursın
Göllerde sâz olursın yapılan evler senün

8 Dünyede cânlu cânsuz olımayalar sensüz
Câna cânsın gümânsuz hîç menendün yok senün

9 Şimdi Yûnus susadı diler ki senden içe
Bir içim bin kızıla nice bahân yok senün