159 - Eyâ gâfil aç gözüni gönlün yavlak uzatmagıl

1 Eyâ gâfil aç gözüni gönlün yavlak uzatmagıl
Bakgıl kendü dirligüne kimse ‘aybın gözetmegil

2 Şöyle dirilgil hulkıla ölicegiz söyleşeler
Bâkî dirlik budur cânum yavuz adıla gitmegil

3 Bir gün ola bu dünyâyı âhirete degşüresin
Dün ü güni kılgıl tâ‘at ayak uzadup yatmagıl

4 Gördün ki bir dervîş gelür yüz vur anun kademine
Senden şey'ullah idicek kaşun karagun çatmagıl

5 Nefse uyup biş parmagun bir kezden iltme agzuna
Kes birisin vir miskîne gerek olur unutmagıl

6 Söyledügün keleciyi işitdügün gibi söyle
Kendözünden zîreklenüp bir kaç söz dahı katmagıl

7 Dünyâ çerb ü şîrîn durur âdem gerekdür yiyesi
Kem nesneye tama‘ idüp kesüp kemürüp yutmagıl

8 Yûnus kim öldürür seni viren alur yine cânı
Yarın göresin sen anı er nazarından gitmegil