181 - Cânum ben andan bunda ezelî ‘âşık geldüm

1 Cânum ben andan bunda ezelî ‘âşık geldüm
‘Işkı kılavuz tutdum ‘ışka ulaşup geldüm

2 Degülem kâl ü kîlde yâ yitmiş iki dilde
Yad yok bana bu ilde anda bilişüp geldüm

3 Geçdüm hod-bîn ilinden el çekdüm dükelinden
Ol ikilik bâbından birlige bitüp geldüm

4 Dört kişidür yoldaşum vefâ-dârum râz-daşum
Üçile hoşdur başum birine buşup geldüm

5 Ol dördün birisi cân biri dîn biri îmân
Biri nefsümdür düşmân anda savaşup geldüm

6 Bir kılı kırk yardılar birin yol gösterdiler
Bu mülke gönderdiler o yola düşüp geldüm

7 'Işk şerbetinden içdüm on iki ırmak geçdüm
Denizler bendin deşdüm ‘ummândan taşup geldüm

8 Ben andan geldüm bunda yine varuram anda
Ben anda varasumı anda tanışup geldüm

9 ‘Azrâîl ne kişidür kasd idesi cânuma
Ben emânet ıssıyla anda bitrişüp geldüm

10 Aradum çıkdum bir uca eglendüm teferrüce
Eren soyın soylayup ol soya düşüp geldüm

11 Yûnus Emre'ye ne gam ‘âşık melâmet bed-nâm
Küfrüm îmâna şol dem anda degişüp geldüm