195 - Evvel kadîm önden sona zevâli yok sultân benem

1 Evvel kadîm önden sona zevâli yok sultân benem
Yidi iklîme hükm idüp yiri gögi dutan benem

2 Ben bu yiri yaradıcak yir üstine gök turıcak
Ulu deniz mevc urıcak Nûh'a tûfân viren benem

3 Kün didüm bu yire turdı gökler dahı karâr kıldı
Yüz bin dürlü âdem geldi getürüp gideren benem

4 Yûsuf ile çâha inen terâzûya altûn vuran
Keffesine basaduran Mısır ıssı sultân benem

5 Sofîyılan sofî olan sûfîyile sâfî olan
Bel baglayup tâ‘at kılan o Kerîm ü Rahmân benem

6 Kâf'dan Kâf'a hükm eyleyen dîvleri hükmine koyan
Yile binüp seyrân kılan bu mülke Süleymân benem

7 Et ü deri endâm çatan ‘âlemlere gönül katan
Âdem tonın tonanuban mülke kadem basan benem

8 Sekiz Uçmak ‘âşıklara köşk ü sarâydur anlara
Mûsâ'layın Tûr Tagı'nda hayrân olup kalan benem

9 Ben ‘âbidem ben ma'bûdam kamu yirlerde hâzıram
Zâlimlerden dâd alıcı miskînleri dutan benem

10 Tapduk diyem cümle dile inanmışam degme kula
Yûnus dahı hod kim ola bu sözleri diyen benem

Günümüz Türkçesi

1. Eskiden beri, baştan sona sonu olmayan sultan benim,

Yedi iklime hükmedip yeri ve göğü tutan benim.

2. Ben, bu yeri yarattığımda, yerin üstüne göğü kurduğumda,

Ulu denizi dalgalandığında, Nuh’a tufan veren benim.

3. “Ol” dedim bu yere, kuruldu, gökler de yerleşti,

Yüz bin türlü insan geldi, getirip götüren benim.

4. Yusuf ile kuyuya inen, teraziye altın koyan,

Kefesine basaduran Mısır’ın sahibi sultan benim.

5. Sofilerle sofi olan, safilerle saf olan,

Bel bağlayıp ibadet eden o Kerîm ve Rahmân benim.

6. Kâf’tan Kâf’a hükmeden, cinleri buyruğuna alan,

Yele binip dolaşan ve bu mülke Süleyman olan benim.

7. Et ve deriyle bedeni tutturan, âlemlere ruh katan,

Âdem elbisesini giyip bu mülke adım atan benim.

8. Sekiz cennet âşıklara, köşk ve saraydır onlara,

Musa gibi Tur Dağı’nda hayran olup kalan benim.

9. Ben ibadet edenim, ben mabudum, her yerde hazırım,

Zalimlerden hak alan ve mazlumu tutan benim.

10. Tapduk derim tüm dillere, inanmışım her kula,

Yunus da kim oluyor ki? Bu sözleri söyleyen benim.