196 - Andan berü gönildüm dostıla bile geldüm

1 Andan berü gönildüm dostıla bile geldüm
Bu ‘âleme çıkıcak bir ‘aceb hâle geldim

2 Ol dost açdı gözümi gösterdi kendözümi
Gönlümdeki râzumı söyledüm dile geldüm

3 Gör ne yuvadan uçdum râzumı halka açdum
‘Işk duzagına düşdüm tutıldum ele geldüm

4 Tuzaga düşen gülmez ‘âşıklar râhat olmaz
Söylerem dilüm bilmez bir ‘aceb ile geldüm

5 Ben bunda geldüm ise ilüme girü gidem
Sanma ki bunda beni altûna mâla geldüm

6 Degülem kâl ü kîlde bu yitmiş iki dilde
Hâlüm ahvâlüm nedür bu mülke sora geldüm

7 Ne hâldeyüm ne bilem duzakdayum ne gülem
Bir garîbçe bülbülem ötmege güle geldüm

8 Gül Muhammed deridür bülbül anun yâridür
Ol gülile ezelî cihâna bile geldüm

9 Mescidde medresede çok ‘ibâdet eyledüm
‘Işk odına yanuban andan hâsıla geldüm

10 Kudret sûret yapmadın feriştehler tapmadın
‘Âlemi halk dutmadın ilerü yola geldüm

11 Yine Yûnus'a sordum eydür Hak nûrın gördüm
İlk yaz güneşi gibi mevc urup toga geldüm