207 - Teferrüc eyleyü vardum sabâhın sinleri gördüm

1 Teferrüc eyleyü vardum sabâhın sinleri gördüm
Karışmış kara topraga şu nâzük tenleri gördüm

2 Çürimiş toprak içre ten sin içinde yatur pinhân
Boşanmış tamar akmış kan batmış kefenleri gördüm

3 Yıkılmış sinleri tolmış hep evleri harâb olmış
Kamu endîşeden kalmış ne düşvâr hâlleri gördüm

4 Yaylalar yaylamaz olmış kışlalar kışlamaz olmış
Bar dutmış söylemez olmış agızda dilleri gördüm

5 Kimisi zevk ü ‘işretde kimi sâz u beşâretde
Kimi belâ vü mihnetde dün olmış günleri gördüm

6 Sogulmış şol kara gözler belürsüz olmış ay yüzler
Kara topragun altında gül diren elleri gördüm

7 Kimi boyun burup yatmış tenini topraga katmış
Anasına küsüp gitmiş boyun buranları gördüm

8 Kimi zâri kılup aglar zebânîler cânın taglar
Dutuşmış sinleri oda çıkan dütünleri gördüm

9 Yûnus imdi bunı gördi anı bize haber virdi
‘Aklum şaşdı ögüm dirdi nitekim bunları gördüm