222 - Girdüm ‘ışkun denizine bahrileyin yüzer oldum

1 Girdüm ‘ışkun denizine bahrileyin yüzer oldum
Geşt idüben denizleri Hızır'layın gezer oldum

2 Cemâlüni gördüm düşde çok aradum yayda kışda
Bulımadum tagda taşda denizleri süzer oldum

3 Sordum deniz balıgına ırak degül salıgına
Girdüm gönül sınugına gönülleri düzer oldum

4 Gönlümüz oldı ulu şâr o şâr gibi yâ kanda var
Haznesinden aldum gevher dükkân yüzin bezer oldum

5 Ben ol dükkândâr kulıyam cevherler ile tolıyam
Dost bâgınun bülbüliyem budakdan gül düzer oldum

6 Ol budakda biter îmân îmân bitse gider gümân
Dün-gün işüm budur hemân nefsüme bir Tatar oldum

7 Cânum bu tene gireli nazarum yokdur altûna
Düşdüm ayaklar altına topraklayın tozar oldum

8 Tenüm toprak tozar yolca nefsüm iltür beni önce
Gördüm nefsün burcı yüce kazma aldum kazar oldum

9 Kaza kaza indüm yire gör bu nefsi yüzi kara
Hürmeti yok Peygamber'e bendlerini bozar oldum

10 Bu nefsile dünya fânî pes dünyâya gelen kanı
Aldadun iy dünyâ beni işleründen bîzâr oldum

11 Yûnus turdı girdi yola kamu gurbetleri bile
Kendü cigerüm kanıla vasf-ı hâlüm yazar oldum