228 - Eyyûb'am dil mübtelâyam derde dermân isterem

Fâ‘ilâtün Fâ‘ilâtün Fâ‘ilâtün Fâ‘ilün

1 Eyyûb'am dil mübtelâyam derde dermân isterem
‘Âşıkam dil-hastayam câna cânân isterem

2 Ya‘kûb'am agladum Yûsuf içün çekdüm firâk
Yûsuf'am zindân içinde fazl-ı Rahmân isterem

3 Mûsâ'nun Tûr'ına vardum dost cemâlin görmeyi
Gitdi ‘aklum nâgeh ol dem sırr-ı Sübhân isterem

4 Bir mekâna varmışam ki ol benüm yurdum degül
Hızr'ıla zulmete irdüm Âb-ı Hayvân isterem

5 Defter-i ‘amâlümi yüklendüm itdüm ‘azm-i râh
Menzil-i maksûda Hak'dan emr ü fermân isterem

6 Yûnus Emrem kimseler hîç bilmedi hâlüm benüm
Hâlümi ‘arz itmege bir merd-i ‘irfân isterem

1. Eyyüb'üm, gönlüm mübteladır, derde derman isterim. Âşıkım, gönlüm yorgun. Cana canan isterim.

2. Yakub'um, Yusuf için ağladım, ayrılık çektim. Yusuf'um, zindan içinde Allah'ın  lütfunu isterim.

3. Musa'nın Tur'una vardım, dost yüzünü gördüm. O an aklım ansızın gitti. Sübhan'ın sırrını isterim.

4. Benim yurdum olmayan bir mekâna varmışım. Hızır ile karanlıklar ülkesine erdim, âb-ı hayât isterim.

5. Amellerimin defterini yüklendim, yola koyuldum. İstenilen menzile [varmak için] Hak'tan emir ve ferman isterim.

6. Yunus Emrem kimseler benim hâlimi hiç bilmedi. Hâlimi arz etmek için irfan sahibi bir adam isterim.