232 - Ol göz ki seni gördi ol niye nazar itsün

Mef‘ûlü Mefâ‘îlün Mef‘ûlü Mefâ‘îlün

1 Ol göz ki seni gördi ol niye nazar itsün
Şol cân ki seni tuydı tende ne karâr itsün

2 Işkuna düşen ‘âşık derdüne yanar her dem
Vaslundur ana dermân hekîm ne tîmâr itsün

3 ‘Işkun ezelî şâhum yoklukda komış varı
Bu remzi duyan ‘âşık yoklugı şikâr itsün

4 Sen bir ganî sultânsun bî-hadd ü bî-pâyânsun
Vasfun kaleme sıgmaz dil niçe şümâr itsün

5 Bu çeşniyi tadana bu gevheri yudana
Derdüne düşen câna hekîm ne tîmâr itsün

6 Gerçek sana kul olan gönlini sana viren
Kendüde seni bulan kancaru sefer itsün

7 Bu sırrı duyan kanı key ‘ârifise cânı
Açıldı güher kânı alana haber itsün

8 Bu yolda muhkem durduk nefsin boyunın urduk
Sen şâha gönül virdük düşmân ne zafer itsün

9 İmdi key Yûnus kalmış hazretde yüzi kara
Çün nesnesi yok müflis neyile bâzâr itsün

10 N'itsün bu Yûnus n'itsün bu yola niçe gitsün
Gönlini sana virüp gözlerin humâr itsün