239 - Dervîşlerün yolına sıdkıla gelen gelsün

1 Dervîşlerün yolına sıdkıla gelen gelsün
Hak'dan özge nesneyi gönlinden süren gelsün

2 Dervîşler didükleri bir dükenmez kân olur
Hâs u ‘âm kul u sultân bu kândan alan gelsün

3 Dervîş tolınur togar her nefes göge agar
Ben diyeyin togrıyı cânına kıyan gelsün

4 Dervîşlik bir lokmadur yirile gökden ulu
Bu ‘azâmet lokmayı yudup sinüren gelsün

5 Dervîşün gözi açuk düni güni uyanık
Bu söze Tanrı'm tanuk bakmadın gören gelsün

6 Dervîşün kulagı sak Hak'dan işidür sebak
Deprenmedin dil-dudak sözi işiden gelsün

7 Dervîşün eli uzun çıkarur münkir gözin
Şarka garba düp-düzin sunmadın iren gelsün

8 Dervîşler Hakk'un dostı cânlarıdur Hak mesti
‘Işk şem‘ini yakdılar pervâne olan gelsün

9 Bu miskîn Yûnus'ı gör dervîşlik ide geldi
Nefsindendür şikâyet nefsin öldüren gelsün