260 - Ol dürr-i yetîmem ki görmedi beni ‘ummân

Mef‘ûlü Mefâ‘îlün Mef‘ûlü Mefâ‘îlün

1 Ol dürr-i yetîmem ki görmedi beni ‘ummân
Bir katreyem illâ ki ‘ummâna benem ‘ummân

2 Gel mevc-i ‘acâib gör deryâ-yı nihân gözle
Zî-bahr-i nihâyetsüz katrede olur pinhân

3 Dem urmazıdı Mansûr tevhîd-i Ene'l-Hak'dan
‘Işk dârına dost zülfi asmışdı beni ‘uryân

4 Bu ‘âlem-i kesretde sen Yûsuf u ben Ya'kûb
Ol ‘âlem-i vahdetde ne Yûsuf u ne Ken‘ân

5 Bunda dimeden Mecnûn Leylâ adını Mevzûn
Ne Leylâ idüm anda ne Mecnûn-ı ser-gerdân

6 Yi-nûn-sîn ulaşmadın cân kuyuya düşmedin
‘Işk dadıla mest geldük hem mest giderüz bundan

7 Bu cismüm belâsıdur adum Yûnus oldugı
Zâtum sorar olursan sultâna benem sultân