290 - Severem ben seni cândan içerü

Mefâ‘îlün Mefâ‘îlün Fe‘ûlün

1 Severem ben seni cândan içerü
Yolum ötmez bu erkândan içerü

2 Nere varurısam gönlüm tolusın
Seni kanda koyam bundan içerü

3 Beni sorman bana bende degülem
Sûretüm boş gezer tondan içerü

4 Beni benden alana irmez elüm
Kadem kim basa sultândan içerü

5 Tecellîden nasîb irdi kimine
Kiminün maksûdı bundan içerü

6 Kime dokundısa ol dost nazarı
Anun şu‘lesi var günden içerü

7 Senün ‘ışkun beni bende alupdur
Ne şîrîn derd bu dermândan içerü

8 Şerî‘at-Tarîkat yoldur varana
Hakîkat-Ma‘rifet andan içerü

9 Süleymân kuş dili bilür didiler
Süleymân var Süleymân'dan içerü

10 Sülûk seyir iden ‘ışkun erine
Niçe mezheb olur dînden içerü

11 Dînin terk idenün küfürdür işi
Bu ne küfürdür îmândan içerü

12 O bir dilber durur hîç yok nişânı
Nişân olur mı nişândan içerü

13 Meger Yûnus gözi tuş oldı dosta
Ki kaldı kapuda andan içerü