317 - Ben dost içün aglarısam gözüm yaşını kim sile

Müstef‘ilün Müstef‘ilün Müstef‘ilün Müstef‘ilün

1 Ben dost içün aglarısam gözüm yaşını kim sile
Yaşum niçe dine benüm böyle ‘acâyib derdile

2 İy yârânlar gelün berü anladayum ahvâlümi
Hîç kimsene ola mı kim bu derdüme dermân kıla

3 Cümle ‘âlem gelürise ansuz dermân olmayısar
Derdüme kim dermân olur çün gönlümde ol sevile

4 Ölüp sine girürisem etüm-tenüm çürimeye
Anun içün kim dünyeden ben giderem sevmegile

5 Yârenlerüm eydür bana ayrık anı görmeyevüz
Fürkâte düşdi sûretüm bir menzilden bir menzile

6 Bir gözi yaşlu ‘ârife ugradum eydür aglagıl
Bunda çok aglayan kişi anda gider güle güle

7 ‘İlm-i sâbıkdan ilerü dahı Elest belürmedin
Ben ol idüm ol ben idi şimdi niçesi kesile

8 Ol kıyâmet bâzârında her bir kula baş kayusı
Ne kayursın anı seven çün ol ‘arasâtda bile

9 Ol dostıla benüm işüm ölüp dahı bitmeyiser
Bu niçe ola kim bite çün gönülde dost sevile

10 İsrâfîl sûrı urıcak her bir sûret nefsüm diye
Ben anmayam hîç Yûnus'ı Tapduk gele ol dem dile