348 - Kime ki dost geregise eydeyim ne kılasını

Müstef‘ilün Müstef‘ilün Müstef‘ilün Müstef‘ilün

1 Kime ki dost geregise eydeyim ne kılasını
Terk eyleye kendözini hîç anmaya n'olasını

2 Resim durur ‘âşıklara dost öninde kurbân olmak
Minnet dutar cümle ‘âşık cânını ‘ışk alasını

3 Her kim ‘âşık olmadısa kurtulmadı mekr elinden
Cümlesini ‘ışk eridür dünya âhret belâsını

4 Lâyık degüldür degme cân dost yolında harc olmaga
Ümîd dutar cümle ‘âşık dosta kurbân olasını

5 Dostdan yana giden kişi kendözinden geçmek gerek
Dost yagmâlar cân şehrini alur gönül kal‘asını

6 Dost yolına gönülene girü dönmek olmayısar
Bilme misin bu kamusı senden girü kalasını

7 ‘Âşıkun çü kahr nâlesi hemân sabr itmek çâresi
‘Âlemde ‘ışk meyhânesi nûş eyle gel sâkîsini

8 Sûret gözi ne göriser dost meclisi kandalıgın
Cân kulagıdur işiden bu ‘âşıklar nâlesini

9 Bu dünyede dostdan artuk Yûnus nesne sevemedi
Bilmez misin gayretsüze dost u düşmân gülesini

Günümüz Türkçesi

1. Kime dost gerekse ke yapması gerektiğini söyleyeyim: Kendisini terk eylesin, ne olacağını hiç aklına getirmesin. 

2. Dost önünde kurban olmak âşıkların töresidir. Bütün âşıklar, canlarını aşkın almasını [kendilerine] borç bilir.

3. Âşık olmayan kimseler hileden kurtulmadı. Dünya ve ahiret belâsını, hepsini aşk eritir.

4. Her can dost yolunda sarf olmaya layık değildir. Bütün âşıklar dosta kurban olmayı ümit eder.

5. Dosttan yana giden kişi kendisinden geçmek gerek. Dost, can şehrini yağmalar, gönül kalesini alır.

6. Dost yoluna meyledene geri dönüş olmaz. Bu [sahip olduklarının] hepsinin senden geride kalacağını bilmez misin?

7. Âşığın inlemesi kahır olduğundan[?] çaresi daima sabretmektir. Aşk meyhanesi âlemdedir; gel sakisini tat (=tanı).

8. Suret gözü dost meclisinin nerede olduğunu nasıl görecek? Bu âşıkların inlemesini işiten can gözüdür.

9. Yunus bu dünyada dosttan başka bir şey sevemedi. Gayretsize dost ve düşmanın güleceğini bilmez misin?