1 Kaçan kim ol dilber benüm gözlerüme tutaş oldı
Gönlüm cânum virdüm ana ‘ışkı bana yoldaş oldı
2 Gönlüm eydür benem kulı cânum eydür benem kulı
Hîç bilmezem kimdür yigi bu ikiden savaş oldı
3 Bu ikisi arasında bildüm devlet benüm imiş
Hîç danışugum yog iken başum anunla hoş oldı
4 Bir dem anunla dirligüm bin yıl ‘ömrümden yigimiş
Andan ayru geçen günüm yüregümde bir baş oldı
5 Her kancaru bakarısam oldur gözüme görinen
Önüm ardum sagum solum küncile göz ü kaş oldı
6 Hızr u İlyâs degüliken ölmez dirlige sataşdum
Hergiz yimez içmez iken içüm toptolu aş oldı
7 Anı seven ‘âşıklarun söylerisem sıfatını
Anun ‘ışkı urganında koyundan da yavaş oldı
8 Niçe arslan da‘vî kılur ‘ışka boyun virmemege
Senün ‘ışkun zencîrinden kızan evvel yavaş oldı
9 Cümle ‘âlemün gönlinde vardur anun mahabbeti
Anı cândan sevmeyenün bil kim îmânı taş oldı
10 Senün ‘ışkun odı meger sıçramaya kimesneye
Bir zerre degdi Yûnus'a cihân içinde fâş oldı
Günümüz Türkçesi
1. O güzel, gözlerime iliştiği an,
Gönlümü, canımı verdim ona; aşkı bana yoldaş oldu.
2. Gönlüm diyor ki: “Ben onun kuluyum.” Canım diyor ki: “Ben onun kuluyum.”
Hiç bilmem kimdir galip; ikisi arasında savaş oldu.
3. Bu ikisi arasında anladım ki devlet benim imiş,
Hiç tanışlığım yokken başım onunla hoş oldu.
4. Onunla geçen bir anlık hayatım, bin yıllık ömrümden daha değerli,
Ondan ayrı geçen günüm, yüreğimde bir dert oldu.
5. Nereye baksam, gözüme o görünür,
Önüm, ardım, sağım, solum hep göz ve kaş oldu.
6. Hızır ve İlyas değilken, ölümsüz dirliğe ulaştım,
Hiç yemeyen, içmeyen iken içim dopdolu bir aş oldu.
7. Onu seven âşıkların sıfatını söylesem,
Onun aşkının ipinde koyundan da yumuşak oldular.
8. Nice aslanlar, aşka boyun eğmem diye iddiada bulunur,
Ama senin aşkının zincirine takılan[?], baştan yumuşak oldu.
9. Bütün âlemin gönlünde vardır onun muhabbeti,
Onu candan sevmeyen bil ki imanı dış (zahirî) oldu.
10. Senin aşkının ateşi kimseye sıçramayagörsün,
Bir zerresi Yunus’a değdi, dünyada herkes öğrendi.
Yorumlar
Yorum Gönder