360 - Dostdan haber soran kişi güzâf degül dostun işi

Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün

1 Dostdan haber soran kişi güzâf degül dostun işi
Bellü bilün mahrûm durur bu dünyâda dostsuz kişi

2 Kimdür ki dost yüzin göre dost dost diyü cânın vire
Şolok dem ol dosta ire unıda cümle teşvîşi

3 Dost işi 'aceb iş durur cân denizin tutuşdurur
Cânsuzlara bir düş durur ger yorasın sen bu düşi

4 'Işk şevkından 'âlem toldı bu 'âşıklar andan geldi
'Işksuz biten çiçek soldı 'ışkıladur dirlik hoşı

5 Ben niçe diyeyin anı kabûl itmez yüz bin cânı
Ana lâyık dirlik kanı yokdur ana lâyık işi

6 Kim bahâ bulısar ana ol kıgurur andın yana
Devlet irdi andan bana hâcet degül hümâ kuşı

7 Cân ne durur dost önünde fetvâ budur kamu dilde
Gel göresin bu meydânda topdur dostı seven başı

8 Dostı seven 'âşıklara 'ışkı turakdur cânlara
'Işkdur yire göge direk ayrugı hep söz öküşi

9 Yûnus imdi sen ben iken 'âşıklara ne sen ü ben
Yokluk durur anı sevmek koyun ayruksı bakışı