370 - Ben bende seyr ideriken ‘aceb sırra irdüm ahî

1 Ben bende seyr ideriken ‘aceb sırra irdüm ahî
Bir siz dahı siz de görün dostı bende gördüm ahî

2 Bende bakdum bende gördüm benümile ben olanı
Sûretüme cân olanı kimdügini bildüm ahî

3 Ben istedüm buldum anı ol ben isem yâ ben kanı
Seçemedüm andan beni bir kezden ol oldum ahî

4 Sûret toprakdur diyeni gönlüm kabûl itmez anı
Bu topragun cevherini Hazret'e irgürdüm ahî

5 Münkir kişi tuymaz anı dertlülerün sizer cânı
Ben dost bâgı bülbüliyem ol bâgçeden geldüm ahî

6 Ma‘şûk bizümledür bile ayru degül kıldan kıla
Uzak sefer bizden kala dostı yakın buldum ahî

7 Degme bir yol kandan bana tagılmayam degme yana
Kutlu oldı bu seferüm hoş menzile irdüm ahî

8 Mansûr'ıdum ben ol zamân uş yine geldüm bunda ben
Yak külümi savur yile ben Ene'l-Hak didüm ahî

9 Ne oda yanam dagılam ne dâra çıkam bogılam
İşüm bitince yüriyem teferrüce geldüm ahî

10 Mun‘im oldum yoksul iken benüm oldı kevn ü mekân
Şarka vü garba ser-te-ser yire göge toldum ahî

11 Nitekim ben beni bildüm diledügüm Hakk'ı buldum
Korkum anı buluncadı korkıdan kurtuldum ahî

12 Yûnus kim öldürür seni viren alur gine cânı
Bu cânlara hükm ideni kim idügin bildüm ahî

Günümüz Türkçesi

1. Ben kendimde seyir hâlindeyken bir sırra eriştim kardeşim.

Siz de bir siz daha görün, ben dostu kendimde gördüm kardeşim.

2. Kendimde baktım ve benimle ben olanı bende gördüm.

Bedenimde can olanın kim olduğunu anladım kardeşim.

3. Ben onu aradım ve buldum; ama o ben isem, ben nerede?

Ondan beni ayıramadım; sonunda ben o oldum kardeşim.

4. Bedenin topraktan olduğunu söyleyeni gönlüm kabul etmez.

Bu toprağın özünü Hakk’a ulaştırdım kardeşim.

5. İnkâr eden kişi onu anlayamaz; dertlilerin canı ise sezer.

Ben dost bahçesinin bülbülüyüm, o bahçeden geldim kardeşim.

6. Sevgili bizimle birlikte; bizden ayrı değil bir an bile.

Uzak yolculuklar bizden geçti; dostu yakın buldum kardeşim.

7. Başka bir yol nerden bana, başka bir yöne sapmayayım.

Bu yolculuğum kutlu oldu, güzel bir menzile vardım kardeşim.

8. Bir zamanlar Mansur oldum ve yine buraya geldim.

Yak külümü, savur rüzgâra; “Ene’l-Hak” dedim kardeşim.

9. Ne ateşte yanıp dağılırım ne de darağacında çıkıp boğulurum.

İşim bitince yürürüm, seyretmeye geldim kardeşim.

10. Fakirken zengin oldum; kainat bana verildi.

Doğudan batıya, yerden göğe her yeri doldurdum kardeşim.

11. Kendimi tanıdım ve istediğim Hakk’ı buldum.

Korkum onu bulana kadardı, korkudan kurtuldum kardeşim.

12. Ey Yunus, seni kim öldürür? Veren alır yine canı.

Bu canlara hükmedenin kim olduğunu öğrendim kardeşim.