384 - ‘Ömrüm beni sen aldadun, Âh n'ideyin ‘ömrüm seni

Müstef‘ilün Müstef‘ilün

1 ‘Ömrüm beni sen aldadun
Âh n'ideyin ‘ömrüm seni
Beni deprenimez kodun
Âh n'ideyin ‘ömrüm seni

2 Benüm varum hep sen idün
Cânum içinde cân idün
Hem sen bana sultân idün
Âh n'ideyin ‘ömrüm seni

3 Gönlüm sana egleridüm
Gül diyüben yıylarıdum
Garîbseyüp aglarıdum
Âh n'ideyin ‘ömrüm seni

4 Giderimiş bunda gelen
Dünyâ işi cümle yalan
Aglar ‘ömrin yavı kılan
Âh n'ideyin ‘ömrüm seni

5 Hayrum şerüm yazılısar
‘ömrüm ipi üzüliser
Gidüp sûret bozulısar
Âh n'ideyin ‘ömrüm seni

6 Bârî koyuban kaçmasan
Göçgünci gibi göçmesen
Ölüm şarâbın içmesen
Âh n'ideyin ‘ömrüm seni

7 Birgün ola sensüz kalam
Kurda kuşa ögün olam
Çürüyüben toprak olam
Âh n'ideyin ‘ömrüm seni

8 Miskîn Yûnus bilmez misin
Yoksa nazar kılmaz mısın
Ölenleri anmaz mısın
Âh n'ideyin ‘ömrüm seni

Günümüz Türkçesi

1. Ömrüm, beni sen aldattın.

Ah, ne edeyim ömrüm seni?

Beni hareketsiz bıraktın.

Ah, ne edeyim ömrüm seni?

2. Benim varım yoğum sendin.

Canım içinde can idin.

Hem sen bana sultan idin.

Ah, ne edeyim ömrüm seni?

3. Gönlümü sana eğlerdim.

Gül diye seni çağırırdım.

Garipseyip ağlardım.

Ah, ne edeyim ömrüm seni?

4. Gelen gidermiş bu dünyadan.

Dünyanın işi hep yalan.

Ağlar ömrünü boş yere harcayan.

Ah, ne edeyim ömrüm seni?

5. Hayrım, şerrim yazılacak.

Ömrümün ipi kopacak.

Beden gidip bozulacak.

Ah, ne edeyim ömrüm seni?

6. Bari bırakıp kaçmasan.

Göçen biri gibi göçmesen.

Ölüm şarabını içmesen.

Ah, ne edeyim ömrüm seni?

7. Bir gün olur, sensiz kalırım.

Kurda, kuşa yem olurum.

Çürüyüp toprağa karışırım.

Ah, ne edeyim ömrüm seni?

8. Zavallı Yunus, bilmez misin?

Yoksa hiç bakmaz mısın?

Ölenleri anmaz mısın?

Ah, ne edeyim ömrüm seni?