386 - Kime gönül virdümise benümile yâr olmadı

Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün

1 Kime gönül virdümise benümile yâr olmadı
Hâlüm bilüp derdüm sorup bana vefâdâr olmadı

2 Hak'dan meger takdîr idi gönül sana ‘âşık idi
Hiç kimsene bencileyin derde giriftâr olmadı

3 ‘Işkdan degül şikâyetüm kendü tâli'ümden durur
Kendü yolın aramayan câhildür ol er olmadı

4 ‘Işk bir ulu hil‘at durur bir niçeye virdi Çalap
Bir niçeler mahrûm kalup ‘ışkdan haberdâr olmadı

5 ‘Işk bir ulu nazar durur ‘âşık cânı dîdâr durur
‘Işkı olmayan gönüller vîrânedür şâr olmadı

6 İbrâhîm'e Nemrûd odın ‘ışkdur gülistân eyleyen
‘Işkdan çün irdi bir nazar gül-zâr oldı nâr olmadı

7 Yaradıldı yir ile gök Muhammed dostlıgına
Levlâk ana delîl durur ansuz yir ü gök olmadı

8 ‘Işkda kahırlar çok olur ‘ışk erine gayret muhâl
Yûnus ‘âşık oldunısa ‘âşıklarda ‘âr olmadı