394 - Andan berü kim ‘ışkun benümle yoldaş oldı

1 Andan berü kim ‘ışkun benümle yoldaş oldı
Rahmân yolına beni göstermege baş oldı

2 Cânum üzere turdı Rahmân çerisin dirdi
Şeytân ilini urdı key yagmâ tarâş oldı

3 ‘Işk nefs iline akdı ne buldıyısa yakdı
Kibir kal‘asın yıkdı anda çok savaş oldı

4 Dost yüzin ‘ıyân gördüm sır haberlerin sordum
Didi gizlü bilmezsin uş söyledüm fâş oldı

5 Nefs ili oldı harâb kibr ayaklarda türâb
Gitdi perde vü hicâb dost gözüme tuş oldı

6 ‘Işk oldı elüm benüm gösterdi togrı yolum
Hakk'a şükür kim hâlüm bayagıdan hoş oldı

7 Anlar ki göz açdılar bu dünyeden geçdiler
Bekâya ulaşdılar menzilleri ‘Arş oldı

8 Bunlar bunda kaldılar dünyeye aldandılar
Yalancılar oldılar hep bunlar kolmaş oldı

9 Ölenler hâlin bilmez göz açup ögin dirmez
Miskîn Yûnus Emre'nün meger bagrı baş oldı

Günümüz Türkçesi

1. [Senin] aşkın, benimle yoldaş olduğundan beri beni Rahmân yoluna sevk etmeye kılavuz oldu. 

2. [Senin aşkın] canımın üstüne kuruldu, Rahmân ordusu topladı. Şeytan ülkesini vurdu, çok yağma çapul oldu.

3. Aşk, nefis ülkesine aktı, ne bulduysa yaktı. Kibir kalesini yıktı, orada çok savaş oldu.

4. Dost yüzünü apaçık gördüm, sır haberlerini sordum. "Gizli bilmezsin" dedi, işte söyledim ve ifşa oldu.

5. Nefis ülkesi harap oldu, kibir ayaklar altında toprak [oldu]. Perde ve hicap [= örtü, utanma] gitti, dost gözüme göründü.

6. Aşk benim elim oldu, doğru yolu bana gösterdi. Hakk'a şükür ki hâlim bayağıdan hoş oldu.

7. Gözünü açıp bu dünyadan vazgeçenler ebedîliğe ulaştılar, arş [onların] konakları oldu.

8. Bunlar burada [= dünyada] kaldılar, dünyaya aldandılar. Yalancı oldular, bunlar hep sahtekâr/geveze oldu.

9. Ölenlerin halini bilmez, gözünü açıp aklını başına toplamaz. Yoksa Miskin Yûnus Emre'nin bağrı yara mı oldu?