398 - Helâl kıldı ma‘şûka ‘âşık kendü kanını

1 Helâl kıldı ma'şûka 'âşık kendü kanını
Ma'şûk nakşından okur her 'âşık Kur'ân'ını

2 Yârdan ayru olınca asılup ölmek yigdür
'Âşık kendü bıragur boynına urganını

3 Gitmez 'âşık gözinden hergiz ma'şûk hayâli
Nitekim Zelhâ virür Yûsuf'un nişânını

4 Dirlik budur 'âşıka Ma'şûk yolında öle
Sorarlarsa eyidem 'âşıkun burhânını

5 Belkîs'ıla Süleymân 'ışka düşdi bir zamân
İsteyüp bulmadılar bu derdün dermânını

6 Gökdeki Hârût-Mârût 'ışk içün indi yire
Zühre yüzin göricek unıtdı Rahmân'ını

7 Güzâf görmen siz 'ışkı kime ugradıyısa
Sultânı iltür başdan yitürür hânmânını

8 Ferhâd bu 'ışk yolında başın külünge tutdı
Hüsrev Şîrîn derdinden dosta virdi cânını

9 Leylî'yle Mecnûn işi 'aceb gelür bu halka
Abdü'r-rezzâk terk itdi 'ışk içün îmânını

10 Zamân bî-vefâları cefâ kılur Yûnus'a
Bir togru yâr bulıcak fidî kılur cânını

Günümüz Türkçesi

1. Âşık kendi kanını sevgiliye helâl kıldı. Her âşık Kur'ân'ını sevgilinin nakışından okur.

2. Yardan ayrı olmaktansa asılıp ölmek iyidir. Âşık boynuna [idam] ipini kendi geçirir.

3. Zeliha Yusuf'un nişanını[?] verdiği gibi, âşık gözünden maşuk hayali asla gitmez. 

4. Âşıkın delilini sorarlarsa söyleyeyim: Âşık için hayat sevgili yolunda ölmektir. 

5. Belkıs ile Süleyman bir zaman aşka düştüler. Bu derdin dermanını arayıp bulmadılar.

6. Gökteki Harut ve Marut [adlı melekler] aşk için yere indiler. Zühre yüzünü görünce Rahman'ını unuttu.

7. Aşkı siz boş bir söz sanmayın. [Aşk] kime uğradıysa, sultanı baştan eder, ev barkınıyitirir.

8. Ferhat bu aşk yolunda başını kazmaya tuttu. Hüsrev Şirin derdinden dosta canını verdi.

9. Leyla ile Mecnun işi bu halka garip gelir. Abdürrezzak [= Şeyh-i San'ân] aşk için imanını terk etti.

10. Zamanın vefasızları Yunus'a cefa eder. Bir doğru yar bulduğunda canını feda edecektir.