413 - Niçe yıllar 'ömür sürdüm, Anca aglayuban güldüm

1 Niçe yıllar 'ömür sürdüm
Anca aglayuban güldüm
İşde ecel sana geldüm
Esenledüm dünyâm seni

2 Sürdüm 'ömrümi geçürdüm
Cânum Hazret'e uçurdum
Ecel şerbetin içürdüm
Esenledüm dünyâm seni

3 Yürüridüm sag selâmet
Takdîr eyledi melâmet
Ecel kıldı hoş melâlet
Esenledüm dünyâm seni

4 Gelen geçermiş n'idelüm
Gelün âhrete gidelüm
Bu fenâyı terk idelüm
Esenledüm dünyâm seni

5 Hayr u şer itdügün işler
Ol görinen dürlü düşler
Bitdi bu kamu teşvîşler
Esenledüm dünyâm seni

6 Dün ü gün iderdüm zikir
Zikir kılurıdum Hakk'a şükür
Ecel irdi bizi okur
Esenledüm dünyâm seni

7 Ben bir dervîşidüm dostum
Hak'dan yana oldı kasdum
Ecel tuzagına basdum
Esenledüm dünyâm seni

8 Yârânlarum kardaşlarum
Hakk'a lâyık yoldaşlarum
Esen kalsun râzdaşlarum
Esenledüm dünyâm seni

9 İy Yûnus Emre bî-çâre
Özün dutgıl togru yâre
Ölüme yogımış çâre
Esenledüm dünyâm seni

Günümüz Türkçesi:

1. Nice yıllar ömür sürdüm, o kadar ağlayıp güldüm. Ecel, işte sana geldim. Dünyam, sana veda ettim.

2. Ömrümü sürdüm, geçirdim. Canımı Hazret'e uçurdum. Ecel şerbetini içirdim. Dünyam, sana veda ettim.

3. Sağ selâmet yürür idim. Takdîr, melâmet eyledi. Ecel, hoş melâlet eyledi. Dünyam, sana veda ettim.

4. Gelen geçermiş, ne yapalım. Gelin, âhirete gidelim. Bu fani [dünyayı] terk edelim. Dünyam, sana veda ettim.

5. Hayır ve şer ettiğin işler, o görünen türlü düşler, bu bütün gaileler bitti. Dünyam, sana veda ettim.

6. Gece ve gündüz zikir yapardım. Hakk'a şükür[ler olsun], zikir kılardım. Ecel yetişti, bizi çağırır. Dünyam, sana veda ettim.

7. Dostum, ben bir derviş idim. Niyetim Hak'tan yana oldu. Ecel tuzağına bastım. Dünyam, sana veda ettim.

8. Dostlarım, kardeşlerim, Hakk'a lâyık olan yoldaşlarım, sırdaşlarım! [Hepsi] sağlıcakla kalsın. Dünyam, sana veda ettim.

9. Ey çaresiz Yunus Emre! Kendini dosta doğru tut. Ölüme çare yok imiş. Dünyam, sana veda ettim.