417 - Yâ ilâhî ger su'âl itsen bana

Fâ'ilâtün Fâ'ilâtün Fâ'ilün

1 Yâ ilâhî ger su'âl itsen bana
Bu durur anda cevâbum uş sana

2 Ben bana zulm eyledüm itdüm günâh
N'eyledüm n'itdüm sana iy pâdişâh

3 Gelmedin didün hakuma kem diyü
Togmadın didün 'âsî Âdem diyü

4 Sen ezelde beni 'âsî yazasın
Toldurasın 'âleme âvâzesin

5 Her ne dilersen hakumda işledün
Ne tuşa durdumısa sen tuşladun

6 Ben mi düzdüm beni sen düzdün beni
Pür 'ayıb niçün yaratdun yâ Ganî

7 Gözüm açup gördügüm zindân içi
Nefs ü hevâ pür-tolu şeytân içi

8 Habs içinde ölmeyeyin diyü aç
Mismil ü murdâr yidüm bir iki kaç

9 Nesne mi eksildi mülkünden senün
Yâ sözüm geçdi mi hükmünden senün

10 Rızkun alup seni muhtâc mı kodum
Yâ öyünün yiyüben aç mı kodum

11 Kıl gibi köpri yaparsın geç diyü
Geçüben kevser şarâbın iç diyü

12 Kıl gibi Sırât'dan Âdem mi geçer
Yâ üzilür yâ tayanur ya uçar

13 Yine fazlundur kulunı geçüren
Geçüben kevser şarâbın içüren

14 Kullarun köpri yaparlar hayr içün
Hayrı oldur kim geçerler seyr içün

15 Pes gerek kim anda muhkem ola ol
Kim görenler diyeler uş togrı yol

16 Terezü kurdun günâhum tartmaga
Kasd idersin beni oda atmaga

17 Terâzû ana gerek bakkâl ola
Ya bazirgân tâcir ü 'attâr ola

18 Çün günâh murdârlarun murdârıdur
Hazretünde yaramazlar kârıdur

19 Pes niçün murdârı açup tartasın
Sen gerek lutfıla anı örtesin

20 Şimdi dirsin seni oda urayım
Şerri bir denk artugısa göreyim

21 Şerri azatmak gerekdür hayrı çok
Hayrı olmayanlar oldı anda yok

22 Sen basîrsin hod bilürsin hâlümi
Pes ne hâcet tartasın a'mâlümi

23 Haşâli'l-lâh senden iy Rabbü'l-enâm
Sen temâşâ kılasın ben hoş yanam

24 Geçmedi mi intikâmun öldürüp
Çüridüp gözüme toprak toldurup

25 Bir avuç topraga bunca kıyl u kâl
Neye gerek iy Kerîm-i Zü'l-Celâl

26 Kara kıldan çün ki agardı ak kıl
Bu cihân sevdâların elden kogıl

27 Çün Yûnus'dan gelmedi hergiz ziyân
Sen bilürsin âşikâre vü nihân

28 Olmasun bizden sana ayruk cevâb
Söz budur va'llahü a'lem bi's-sevâb

Günümüz Türkçesi

1. Ey Allah’ım, eğer soru sorarsan bana, işte vereceğim cevap budur sana. 

2. Kendime zulmettim, işledim günah. Ne yaptım, ne ettim sana ey padişah?

3. [Dünyaya] gelmeden toprağıma hakir dedin. Doğmadan bana "âsi Âdem" dedin.

4. Sen ezelde beni asi olarak yazdın. Nâmımı âleme yaydın. 

5. Hakkımda ne dilersen yaptın, ne tuzağa düştüysem sen düşürdün. 

6. Ben mi şekillendirdim kendimi, sen şekillendirdin. Ey Zengin (Ganî), neden beni kusurlu yarattın?

7. Gözümü açıp gördüğüm bir zindan içi. Nefs ve heva, içi şeytanla dolu bir yer. 

8. Hapiste aç ölmeyeyim diye, pis ve temiz yedim bir iki lokma. 

9. Mülkünden bir şey mi eksildi? Ya da hükmünden sözüm geçti mi?

10. Rızkını alıp seni muhtaç mı bıraktım? Öğününü yiyip seni aç mı koydum?

11. Kıl gibi bir köprü yapmışsın geç diye, geçip Kevser şarabını iç diye.

12. Kıl gibi sırattan Âdem mi geçer? Ya düşer, ya dayanır, ya uçar.

13. Yine lütfundur kulunu geçiren, geçip Kevser şarabını içiren.

14. Kullar hayır için köprü yaparlar. Hayrı odur ki geçerken seyr ederler.

15. Öyle ki orada sağlam bir köprü olsun, görenler desinler: İşte doğru yol.

16. Terazi kurdun günahımı tartmak için. Beni ateşe atmaya niyet ediyorsun.

17. Terazi lazım gelir bakkala; ya da tüccar, aktar gibi satıcıya.

18. Madem günah pisliklerin en pisidir, Senin huzurunda yaramazların işidir.

19. Öyleyse neden o pisliği açıp tartıyorsun? Sen, lütfunla onu örtsen gerek. 

20. Şimdi diyorsun ki seni ateşe atayım, şerri azıcık fazlaysa göreyim. 

21. Şerri azaltmak, hayrı çoğaltmak gerekir. Hayrı olmayanlar orada yok oldu. 

22. Sen her şeyi görensin, halimi de bilirsin. O halde neden amellerimi tartarsın?

23. Haşa senden ey âlemlerin Rabbi, sen seyredesin, ben hoşça yanam.

24. İntikamın yetmedi mi öldürüp? Çürütüp gözlerime toprak doldurup...

25. Bir avuç toprak için bunca laf, neye gerek ey Celâl ve ikram sahibi?

26. Kara kıldan ağardı beyaz kıl, bu dünyanın sevdalarından el çek. 

27. Yunus’tan hiçbir zarar gelmedi. Sen bilirsin her şeyi açık ve gizli. 

28. Sana bizden başka bir cevap olmasın. Söz budur, Allah en doğrusunu bilir.